Rolstoel op zee, de laatste nacht dobberen.

Het einde van onze cruise nadert. We hebben Santos uitgezwaaid en gaan ons omkleden voor het diner. Er ligt zoals elke avond informatie te wachten over de aktiviteiten aan boord, de plaatsen waar we aanleggen en nu informatie over het uitschepen. In Engels disembarkation. Hierin staat dat we op een bepaalde tijd en plaats op het schip ons paspoort weer kunnen ophalen. Maar alleen als we de betaalde rekening kunnen overleggen. Onze rekening valt mee. Er wordt een standard bedrag in rekening gebracht als fooi voor al het personeel. We hadden een drankenpakket gekocht en hebben maar weinig aan boord gekocht. Maar aan het einde van de cruise moeten we concluderen dat het drankenpakket teveel was. We drinken weinig alcohol, drinkwater is gratis, koffie en thee is gratis en dat enkele biertje of glaasje wijn bij het eten en de dagen dat je niet aan boord bent is het drankenpakket niet waard. Dus de volgende keer doen we dat zeker niet weer.
Verder moeten we voor middernacht onze koffers op de gang zetten. De bijbehorende labels zijn op naam en nummer geprint. De koffers worden opgehaald en morgenvroeg van boord gebracht. Met onze kaartjes kunnen we de koffers dan terug vinden.

Maar we gaan eerst eten. Ons laatste diner aan boord is gezellig. De crew geeft weer een optreden weg, we hebben een lekker diner en de kapitein met zijn bemanning nemen afscheid. We nemen afscheid van onze tafelburen. Ze komen uit Copacabana in Rio de Janeiro, waar ons hotel ligt, en bieden hun hulp aan als we problemen of vragen hebben. Dit wordt zeer door ons gewaardeerd. En we nemen afscheid van onze obers met een flinke fooi. Ze krijgen pas een deel van de in rekening gebrachte fooi als de obersploeg een goede beoordeling krijgt van de passagiers.
Dan is het tijd om even een kop koffie te drinken en de koffers te gaan pakken. Uiteindelijk ben ik net op tijd met het op de gang zetten van de koffers en de tillift. Ik mag eindelijk naar bed.

Haven van Rio de Janeiro gezien vanaf
de Costa Fascinosa.

Als we wakker worden is het cruiseschip al bij Rio de Janeiro. We kleden ons snel aan, zoeken een plaatsje aan het raam om tijdens het ontbijt te kijken hoe het schip Rio de Janeiro binnenvaart en aanmeert. Helaas is dit het einde van ons eerste cruise. Het is ons goed bevallen een hotelkamer die met je meegaat. Ik hoef dan niet elke keer de koffers in te pakken en de hulpmiddelen mee te slepen. Het kan allemaal in de meevarende hotelkamer blijven. Heerlijk. Voor foto's van twee van aangepaste kamers op de Costa Fascinosa klik hier.

Het uitschepen verloopt vlot en onze baggage hebben we snel gevonden. Onze taxi staat er niet dus bellen we het bedrijf maar even op. Met 20 minuten staat er een taxi en kunnen we vertrekken naar ons hotel aan het strand van Copacabana in Rio de Janeiro voor een week.

In eerste instantie dachten we dat cruisen voor oude mensen was. Maar niets is minder waar. De dagen dat je aan wal bent en steden bezichtigd zijn uiterst vermoeiend. Kilometers lopen, openbaar vervoer uitzoeken, de indrukken van de bezienswaardigheden, e.d. Het maakt dat je aan het einde van zo'n dag aan wal moe bent. Maar met een glaasje wijn bij het eten kan je daarna heerlijk slapen. Ook al is de zee soms een beetje ruw en schommelt het schip, mijn evenwichtsorgaan trekt zich er na een nacht niets meer van aan. Jan en ik zijn het er over eens dat cruisen voor herhaling vatbaar is.
Met een goede voorbereiding kan je een prima vakantie hebben en veel zien in een korte tijd.

Tot ziens op dit Blog waar we blijven schrijven over onze avonturen.

Rolstoel op zee: koffie drinken in Santos

Vroeg in de ochtend legt het cruiseschip weer aan. We zijn in Santos, Brazilië. Om 10 uur kunnen we van boord enom 5 uur moeten we weer terug zijn. Santos is van oudsher een koffiestad. Koffie werd hier verhandeld en er is dan ook een koffiemuseum. Dat wordt ons eerste reisdoel. Eenmaal van de boot zoeken we de tourist information in de terminal. We treffen een alleraardigste vrouw die ons informative geeft en haar plaats verlaat om ons de bushalte te wijzen. Bussen zijn toegankelijk, maar zij heeft nog nooit een aangepaste bus gezien en is uiterst nieuwsgierig. Er ontstaat een levendig gesprek over eten, haar werk, enz. Zo vertelt ze dat ze naast haar werk ook gids is en Santos een  rolstoeltoegankelijke toeristentram heeft. Dat lijkt ons niets. We lopen liever. Even later komt de bus, zij kijkt haar ogen uit en wij zijn op weg naar het centrum. De chauffeur en wij weten inmiddels waar we moeten zijn.

In het centrum stappen we uit en gaan richting koffiebeurs. Aan de oude vervallen, al dan niet weer gerestaureerde gebouwen is goed te zien dat Santos een rijke stad was. Het contrast is groot.

Koffiebeurs, Santos, Brazilië.

Na en half uurtje rijden / lopen over kasseien langs indrukwekkende gebouwen komen we bij de koffiebeurs. Eenmaal binnen drinken we eerst koffie. We kijken onze ogen uit. Het rijke versierde, kleurige gebouw uit de geschiedenis van de koffie is een plaatje. We bekijken de beursvloer en de koffieshop en genieten van ons kopje koffie. Na het bekijken van de begane grond gaan we met hulp van het personeel met de lift omhoog. Hoe oud de lift is staat er niet op, maar het koperen plaatje met merknaam Atlas vertelt ons al heel wat. Jan en ik passen er net in. De deur is net breed genoeg en de bocht naar de lift toe kan maar op één manier. De geschiedenis van de koffie is indrukwekkend. Alle beschrivingen zijn in het Portugees. Mooie oude foto's van Santos en oude plattegronden geven ook veel informatie over de oude gloriedagen van de koffie. De eerste spoorlijn voor het transport van de koffie en de noeste arbeid van de slaven, de merken, de grote kffiebonzen, enz. Dit is met recht een leuk uitje. En vele malen goedkoper dan de georganiseerde tur door Costa Cruises.

Het koffiemuseum verlatend besluiten we verder te wandelen, maar binnen 5 minuten hebben we besloten dat dit gekkenwerk is over alle kinderkopjes.

Dus nemen we de vermaledijde toeristentram. We kijken naar de tram maar zien geen aanpassingen of rolstoelplaatsen. Aangepast? Volgens ons niet. Maar personeel zegt dat we moeten wachten. Oké. Als jullie het zeggen. Dan tot onze grote verbazing wordt onder toezicht de tram "even" omgebouwd. We kijken onze ogen uit. Deze ervaring hadden we voor geen goud willen missen. Inventiviteit stond voorop om deze oude tram met aanpassingen in originele staat te houden. De achterkant schuift uit, de banken kunnen eruit, de oprit zit onder de vloer, de handrails wordt erop gezet, enz.

Het ritje zelf voert langs mooie, oude gerestaureerde en vervallen gebouwen uit de glorietijd van de koffiehandel. Soms staat alleen de gevel nog maar overeind. Langs kerken, door smalle straatjes met ee stop bij het station. Dit is vele malen aangenamer dan hobbelen over de kinderkopjes.

Na het ritje willen we met de bus een rit langs het strand maken die ons tegelijkertijd weer naar de boot brengt. Maar niemand kan ons vertellen welke bus en of deze aanpassingen heeft. We wachten op een bankje, laten twee niet aangepste bussen voorbij gaan en komen dan op ons besluit terug. We gaan even iets eten en drinken, wandelen een stukje door de winkelstraat en gaan dan bijtijds terug. Maar goed ook want het duurt langer dan we dachten. Om half 5 zijn we weer in de haven, op de boot en in onze hut. We zwaaien Santos uit op het dek, de scheepshoorn toetert. Geweldig geluid.

Wordt vervolgd.

Rolstoel op zee: Schipper mag ik doorvaren?

Een dag op zee tijdens een cruise lijkt heel langdradig, maar we kunnen na zoveel kilometers lopen in Buenos Aires en Punta del Este wel een rustdag gebruiken. Het leek de Vierdaagse van Nijmegen wel. Onze eigen keus, want we hadden ook excursies kunnen boeken. We varen van Punta del Este naar Porto Belo.

Obers op de Costa Fascinosa tonen hun dansje.
Koks, kamermeisjes, animatieteam, enz. volgen.

Dus laten we ons amuseren door te kijken naar een optreden van het personeel, luisteren naar de muziek die de Spinning enthousiasten opzweept, zien hoe veel gasten samen dansen met het animatieteam en zitten lekker lui met een boek op het dek in de zon. Af en toe halen we een drankje of iets te eten. Eten en drinken, drinken en eten, kan je de hele dag door. Altijd staat er wel iets te snaaien zoals pizza, ijs, gebakjes, fruit, salade, hamburgers, enz. Oef als je niet oppast kom je kilo's aan op zo'n cruise. De dag verstrijkt en eindigt met een Captains dinner en gala-avond. Morgen Porto Belo.


Ochtend. De foto met de kapitein hebben we overgeslagen, want Jan zijn galakleding zit in de vermiste koffer. Maar nu zijn we goed uitgerust en laten ons met de tender afzetten in Porto Belo. De tender in gaat goed, fde tender uit minder. Afstap is tafelhoogte. Personeel zegt dat het kan en het lukt. En alhoewel Jan zegt dit geen tweede keer meer moet hij op het einde van de dag toch weer de tender in.



Passievruchten oftewel de vruchten van een cactus.
Heerlijk zoetzuur, met een beetje zout erop nog lekkerder.

Porto Belo is niet meer dan een klein dorpje. Een hoofdstraat van 1km. Dus drinken we koffie, lopen nog een stukje, gaan een supermarket in en kopen iets te eten en te drinken en fruit. Passievruchten. Hmmmmmmmmmmmm, lekker. Een mes en lepel erbij en smullen maar op een bankje aan het strand.
We houden het voor gezien en gaan terug naar de tender. Het tillen van Jan is nog even spannend, maar het lukt wel.
Even later zijn we weer aan boord. De avond verloopt niet veel anders dan anderen. Na het eten kijken we even bij het dansen, drinken koffie en een biertje en gaan maar weer eens slapen. Morgen Santos. Een grote stad in de buurt van Sao Paulo. Lijkt de moeite waard.

Wordt vervolgd.

Rolstoel hoogseizoen in Canet Plage, Frankrijk

Tijdens het seizoen in Canet en Roussillon worden er veel festiviteiten georganiseerd voor de toeristen en de locale bevolking. Tot wel 7 keer per week kan men 's avonds genieten van optredens van bands, Dj's, dansvoorstellingen, films, danslessen, enz. De boulevard en het centrale plein zijn zeer rolstoelvriendelijk.

Daarnaast is er een nachtmarkt, zoals ook in Hua Hin, Thailand, waar shopaholics hun slag kunnen slaan. Leuke souvernirs, mooie sieraden, kleurige tassen en nog veel meer zijn te koop. Tussendoor kan je genieten van een ijsje of een drankje op een van de vele terrassen. Maar ook Churros of een lekkere maaltijd behoort tot de mogelijkheden.

Kijk zelf maar eens naar deze video gemaakt door Gehandicapten.com .

Ons rolstoeltoegankelijk appartement is slechts op 700 meter van deze boulevard, waar de aktiviteiten plaats vinden.

Punta del Este, rolstoel op zee.

Het cruiseschip is los en we varen weer. De skyline van Buenos Aires vervaagt en het wordt donker. We hebben twee fantastische dagen gehad. Groot is onze dank aan de mannen die Jan en zijn elektrische rolstoel van en aan boord getild hebben. Nu is het tijd om ons op te frissen en om te kleden voor het diner. Even lekker eten met een glaasje wijn.

Bingo op het cruise schip Costa Fascinosa, jan/feb 2013.
Van Rio de Janeiro naar Buenos Aires en terug.

Na het eten gaan we een kopje koffie drinken in de bar. Een aantal mensen, dansleraar en leerlingen, zijn aan het dansen op Zuid Amerikaanse muziek. Achter hen wordt alles in gereedheid gebracht voor een spelletje bingo. Hè? Wat? Bingo? Ja, Bingo. Wij stonden ook verbaasd, maar de Zuid Amerikanen zijn er gek op. Ze kopen bingokaarten bij de vloot (vleet). We drinken onze koffie op en zodra de bingo begint verlaten we de zaal. We zijn moe en morgen staat er weer een stad op het programma. Punta del Este, volgens de informatie het Cannes van Zuid Amerika.



Na een nacht slapen en het ontbijt zijn we weer fris en fruitig voor ons volgende avontuur. Het schip legt niet aan wal aan, maar een eind van de kust. We moeten naar wal met een tenderboot. We dachten dat er dan een schip van de wal zou komen, maar niets is minder waar. Een aantal reddingsboten zijn de tenderboten. Ze worden te water gelaten en vervoeren de opvarenden naar de wal.


Tenderboot Costa Fascinosa, 2013, Punta del Este
Rolstoel op cruise vakantie.

Zoals elke ochtend worden we door personeel begeleid naar de uitgang. Eenmaal aangekomen bij de tenderboot verdwijnen onze zorgen als sneeuw voor de zon. De instap is gelijkvloers. Eenmaal op het plateau in de tender wordt Jan naar de andere kant geschoven om ruimte te maken voor de andere passagiers. Mooi systeem. Dus varen we mee met de tenderboot naar de wal en kijken daar wel verder.
Aangekomen bij de wal zien we dat het hoogteverschil tussen de tenderboot en de kade ongeveer 30cm is. Te hoog om even op en af te wippen. Maar het personeel zegt dat ze Jan wel kunnen tillen. Dus met vier sterke kerels wordt Jan uit de tender getild. Respect! Heerlijk! Vrijheid voor Jan!


Op de pier krijgen we een kaartje met een rondwandeling door Punta del Este. Leuk. Houden we van. Dus op pad, eerst een stuk langs zee, dan een stuk door het stadje, koffie bij MacDonalds. MacDonalds? Is er niets beters? Jawel, maar een aangepast toilet is ook wel handig, want wildplassen in een stadje vergelijkbaar met Zandvoort is niet zo makkelijk. We wandelen verder langs kunst, nog meer strand, de vuurtoren, de kerk, enz. Na 5 uur zit onze tijd erop en keren we terug naar de tender en het schip. Punta del Este was fun.

Morgen een dag op zee. Uitrusten van het wandelen, uitwaaien op dek, eten en drinken, lezen, alle indrukken verwerken en de foto's bekijken.

Wordt vervolgd.

Punta del Este, Uruguay, 2013.
Waar de Rio de la Plata in de Atlantische Oceaan stroomt.

All inclusive vakantie met begeleiding voor gehandicapten.

Reizen voor gehandicapten is niet zo vanzelfsprekend. De keuze is vaak beperkt. Georganiseerde groepsvakanties voor ADL zelfstandigen, die gebruik maken van een duwrolstoel zijn er in overvloed. Dit gaat vaak ten koste van de zelfstandigheid van de gehandicapte, want een scootmobiel mag dan ook niet mee.

Individueel begeleide of groepsvakanties voor gehandicapten in een elektrische rolstoel zijn er zeker niet. Tot nu dan. Want Gehandicapten.com biedt nu all inclusive vakanties aan voor zwaar gehandicapten die niet alleen kunnen reizen. Gediplomeerde en BIG geregistreerde verzorgers/verpleegkundigen zijn de begeleiders tijdens de gehele reis. En ze hebben de supervisie over de lokaal Engelssprekende Thaise verzorgers.

Begeleidster op all inclusive vakantie voor zwaar gehanadicapten.
Naar Hua Hin, Thailand. Accommodatie van http://www.gehandicapten.com


 

Een geheel verzorgde reis van 14 dagen / 12 nachten inclusief tickets, alle maaltijden en excursies kost met 1 op 1 begeleiding circa € 3500. Exclusief eventuele overnachting in Bangkok.

Op het programma staan tempelbezoeken, drijvende markt, de grootste vlooienmarkt van Azië, strand, winkelen, paleizen, Bangkok, dansvoorstelling, River Kwai, olifantenritje, etc.

Tijdstip van de reis is te zelf te bepalen. De gehandicapte besluit zelf wanneer hij/zij wilt reizen.

Voor meer informatie kan contact opgenomen worden via email met Gehandicapten.com

Begeleide reizen naar Frankrijk en Hongarije zijn ook mogelijk in overleg.