Reizen zit ons in het bloed. We vinden het zalig. Maar het vergt ook veel voorbereidingen. Een van de voorbereidingen van een rondreis is een tijdschema maken. Daarom stellen we ons de volgende vragen. Wat is er te zien in de verschillende steden en onderweg, hoeveel dagen hebben we nodig om dit te zien, hoe lang doen we erover om van de ene naar de andere bestemming te rijden? Kunnen we in die plaatsen accommodaties vinden die rolstoeltoegankelijk zijn? En zo ja zijn ze dan nog vrij? Hierbij rekening houdend met het feit dat de zorg voor Jan tijd in beslag neemt en het in- en uitpakken van de bagage ook. Alles bij elkaar nemen deze voorbereidingen 2 maanden in beslag. De hotels moeten in volgorde van de reis geboekt worden en elke keer is het wachten op antwoord van het desbetreffende hotel / motel. Maar eind augustus is alles in kannen en kruiken. We kunnen niet wachten.
De nachtvlucht van Bangkok naar Sydney verloopt voorspoedig, alle bagage (ook de tillift en de elektrische rolstoel) komt weer boven water en we komen zonder problemen door de douane met het elektronische visum. En even een telefoonchip kopen met data bij Vodafone. Het duurt wel allemaal iets langer dan verwacht. Eenmaal buiten is onze taxi niet te vinden. Dus even bellen. Een half uurtje later zijn we op weg naar ons eerste hotel, Travelodge in Sydney. We arriveren met een rolstoeltaxi bij de hoofdingang en deze heeft een grote trap. Maar bij navragen blijkt dat we via de parkeergarage naar binnen kunnen. Dat vertellen ze niet als je reserveert. Via een intercom kunnen we ons melden als we naar binnen willen. Dus het valt allemaal wel mee. De aangepaste kamer voldoet prima aan onze eisen. We zullen hier 3 nachten blijven dus installeren we ons. En met onze aankomst in het hotel bewijzen we weer eens dan ook al ben je gehandicapt, reizen wel mogelijk is. Maar bij dit hotel is het onmogelijk om door de hoofdingang binnen te komen. Dit drukt de pret niet. Ons avontuur kan beginnen. En hoe!
 |
| Travelodge hotel, Phillipstreet, Sydney. |
Na een dag rondzwerven in Sydney, Operahouse, botanische tuin, haven, etc. en twee nachten slapen worden we 's ochtends op de tweede dag geëvacueerd. We moeten het hotel verlaten. Ik wil onze bagage meenemen, maar dat mag niet. Waarom we geëvacueerd worden is niet duidelijk. ER klinkt geen brandalarm. Dus fototoestel, petjes, zonnebrillen, zonnebrand en water mee en we gaan op pad met de hoop dat we vanavond weer het hotel in kunnen. Gedurende de dag sluiten steeds meer winkels, is het erg rustig in het centrum. We lopen halverwege de dag terug naar het hotel. Dan blijkt dat het gehele gebied is afgesloten en niemand erin mag. We kunnen dus niet naar het hotel. Waarom blijkt als ik op internet even het nieuws opzoek. Er vindt een gijzeling plaats in het Lindt café. En ons hotel ligt net om de hoek. Dus zit er niets anders op dan nog een tijdje rond te lopen en de stad verder te bekijken. Een uurtje later belt het hotel dat een aangepaste kamer in een ander Travelodge hotel is geregeld. We moeten dus verhuizen. Oké voor een nacht niet erg. Maar de dag erna mogen we niet terug en ook geen bagage ophalen. We leggen de noodzaak uit van de hulpmiddelen, de medicijnen, de acculader van de elektrische rolstoel, etc. 's Middags krijgen we te horen dat ze onze bagage gaan verhuizen. En of ik even kan vertellen hoe de tillift opgeklapt moet worden. Als we in het tweede hotel terug komen staat alle bagage keurig op de kamer.
 |
| Afzetting Hoek Elizabeth Street op 250 meter van het hotel. |
 |
| Nieuwsuitzending op de Australische TV. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten