Vroeg in de ochtend legt het cruiseschip weer aan. We zijn in Santos, Brazilië. Om 10 uur kunnen we van boord enom 5 uur moeten we weer terug zijn. Santos is van oudsher een koffiestad. Koffie werd hier verhandeld en er is dan ook een koffiemuseum. Dat wordt ons eerste reisdoel. Eenmaal van de boot zoeken we de tourist information in de terminal. We treffen een alleraardigste vrouw die ons informative geeft en haar plaats verlaat om ons de bushalte te wijzen. Bussen zijn toegankelijk, maar zij heeft nog nooit een aangepaste bus gezien en is uiterst nieuwsgierig. Er ontstaat een levendig gesprek over eten, haar werk, enz. Zo vertelt ze dat ze naast haar werk ook gids is en Santos een rolstoeltoegankelijke toeristentram heeft. Dat lijkt ons niets. We lopen liever. Even later komt de bus, zij kijkt haar ogen uit en wij zijn op weg naar het centrum. De chauffeur en wij weten inmiddels waar we moeten zijn.
In het centrum stappen we uit en gaan richting koffiebeurs. Aan de oude vervallen, al dan niet weer gerestaureerde gebouwen is goed te zien dat Santos een rijke stad was. Het contrast is groot.
 |
| Koffiebeurs, Santos, Brazilië. |
Na en half uurtje rijden / lopen over kasseien langs indrukwekkende gebouwen komen we bij de koffiebeurs. Eenmaal binnen drinken we eerst koffie. We kijken onze ogen uit. Het rijke versierde, kleurige gebouw uit de geschiedenis van de koffie is een plaatje. We bekijken de beursvloer en de koffieshop en genieten van ons kopje koffie. Na het bekijken van de begane grond gaan we met hulp van het personeel met de lift omhoog. Hoe oud de lift is staat er niet op, maar het koperen plaatje met merknaam Atlas vertelt ons al heel wat. Jan en ik passen er net in. De deur is net breed genoeg en de bocht naar de lift toe kan maar op één manier. De geschiedenis van de koffie is indrukwekkend. Alle beschrivingen zijn in het Portugees. Mooie oude foto's van Santos en oude plattegronden geven ook veel informatie over de oude gloriedagen van de koffie. De eerste spoorlijn voor het transport van de koffie en de noeste arbeid van de slaven, de merken, de grote kffiebonzen, enz. Dit is met recht een leuk uitje. En vele malen goedkoper dan de georganiseerde tur door Costa Cruises.
Het koffiemuseum verlatend besluiten we verder te wandelen, maar binnen 5 minuten hebben we besloten dat dit gekkenwerk is over alle kinderkopjes.
Dus nemen we de vermaledijde toeristentram. We kijken naar de tram maar zien geen aanpassingen of rolstoelplaatsen. Aangepast? Volgens ons niet. Maar personeel zegt dat we moeten wachten. Oké. Als jullie het zeggen. Dan tot onze grote verbazing wordt onder toezicht de tram "even" omgebouwd. We kijken onze ogen uit. Deze ervaring hadden we voor geen goud willen missen. Inventiviteit stond voorop om deze oude tram met aanpassingen in originele staat te houden. De achterkant schuift uit, de banken kunnen eruit, de oprit zit onder de vloer, de handrails wordt erop gezet, enz.
Het ritje zelf voert langs mooie, oude gerestaureerde en vervallen gebouwen uit de glorietijd van de koffiehandel. Soms staat alleen de gevel nog maar overeind. Langs kerken, door smalle straatjes met ee stop bij het station. Dit is vele malen aangenamer dan hobbelen over de kinderkopjes.
Na het ritje willen we met de bus een rit langs het strand maken die ons tegelijkertijd weer naar de boot brengt. Maar niemand kan ons vertellen welke bus en of deze aanpassingen heeft. We wachten op een bankje, laten twee niet aangepste bussen voorbij gaan en komen dan op ons besluit terug. We gaan even iets eten en drinken, wandelen een stukje door de winkelstraat en gaan dan bijtijds terug. Maar goed ook want het duurt langer dan we dachten. Om half 5 zijn we weer in de haven, op de boot en in onze hut. We zwaaien Santos uit op het dek, de scheepshoorn toetert. Geweldig geluid.
Wordt vervolgd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten