Le Crot Foulot, rolstoeltoegangelijke B&B

Onderweg van Nederland naar ons aangepaste appartement in Frankrijk zoeken we altijd een adresje waar we kunnen overnachten. Vaak is dit een motel langs de snelweg, maar deze keer besluiten we een chambre d'hotes te zoeken.

Op de website Chambre d'hoteswijzer komen we uit op Le Crot Foulot, een bed en breakfast met de mogelijkheid van avondeten op slecht 5km van de snelweg, met WIFI en rolstoeltoegankelijk. De Franse stad Tournus in de Bourgogne ligt op een steenworp afstand. De eigenaren zijn Nederlandstalige Belgen. Zij nemen tenminste de telefoon aan en helpen snel en correct. Tijdens de twee nachten die wij hier willen verblijven hebben ze nog de rolstoeltoegankelijke kamer beschikbaar. We besluiten meteen twee avonden mee te eten. Alles wordt per email bevestigd. Nog dezelfde dag. Uiterst efficient en ze hebben hiermee al een tevreden klant.

Chambre d'hotes Le crot Foulot

Een paar dagen later bij aankomst is dit onze eerste indruk. Tom heeft de weg gevonden tot in het centrum van het dorp en de plattegrond bij de kerk doet de rest. Le crot foulot is een gehucht zonder straatnamen. In eerste instantie ben ik bang dat het zoeken wordt, maar het bordje Le crot foulot leidt ons rechtstreeks naar de chamber d'hotes. We worden hartelijk ontvangen door Annie, de eigenaresse. Ze loopt met een schort voor want ze is het avondeten aan het voorbereiden. Ze geeft ons de sleutel, wijst ons de kamer en nodigt ons uit om later in de huiskamer te komen zitten. Kort en bondig.

Aangepaste kamer in Le Crot Foulot

In de kamer kijken we eerst even rond. Een prima kamer. Voldoende ruimte voor een rolstoel om te manuoevreren. Het bed is hoog genoeg om te tillift eronder te kunnen rijden. De badkamer heeft een inrijdouche. Máár, nergens handgrepen, ook niet bij het toilet. En de wastafel is in een blad ingebouwd, dat nogal hoog is voor een rolstoelgebruiker. Er staat wel een douche/toiletstoel. De conclusie is dat wij hier wel twee nachten kunnen slapen.



Even later gaan we naar de huiskamer en komen hierbij langs de open keuken waar Annie aan het werk is. We kijken rond en de huiskamer is ruim, licht en gezellig. Annie vraagt ons of we iets willen drinken en we besluiten een wit wijntje te drinken. Lekker koel en uit de streek. We gaan aan tafel zitten en maken later kennis met Jan, de man van Annie. Hij vertelt dat er nog twee gasten komen uit België. Bij het apéritief, Cremant de Bourgogne, met lekkere hapjes ontmoeten we Jean Pierre en zijn vrouw. Er ontstaat een gezellig gesprek. Jean Pierre is Formule 1 fan en toevallig Jan ook. Het gaat dus een hele tijd over koerswagens, hun eigenschappen, e.d. Maar we komen ook te weten dat Jan en Annie een visrestaurant gehad hebben in Brussel Zuid. Dat beloofd iets goeds voor het eten, want er is al gevraagd of we vis lusten. En inderdaad het eten laat niets te wensen over. Lekkere vis, verse groenten, prima Tarte Tartin. Wat willen we nog meer.

De volgende ochtend is het ontbijt al even goed. Verse croissants van de bakker, vers fruit, vruchtensappen, lekker stokbrood, kaas, koffie, yochurt, enz. Jean Pierre en zijn vrouw gaan door naar hun huis in St. Maxime.

We brengen de dag door in de omgeving met een bezoek aan een kaasboerderij, wijn kopen bij een cave en de stad Tournus bekijken. Aan het eind van de middag zitten we een tijdje buiten op het terras van Le crot foulot genietend van de zonnestralen. 's Avonds krijgen we nogmaals een lekkere maaltijd voorgeschoteld. Dit keer met asperges. Heerlijk. En we ontmoeten weer andere mensen met andere verhalen. Wat is dit toch leuk, interessant en ontspannen.





De volgende ochtend na het ontbijt rekenen we af. We nemen afscheid van Jan en Annie, bedanken hun voor de goede zorgen. We zullen hier zeker nog een keertje terug komen. En dan gaan we op weg naar het aangepaste appartement in Canet en Roussillon.