Rolstoel in Beunos Aires

Het vervolg van onze cruise van Rio de Janeiro naar Buenos Aires en terug. In en eerder blogbericht schreef ik al over de eerste twee dagen op zee en onze vlucht via Parijs naar Zuid Amerika.

Ochend. Ik ben vroeg wakker geworden. Enerzijds doordat het schip in rustiger vaarwater is gekomen en anderzijds door de spannende dag die komen gaat. We gaan Beunos Aires ontdekken, de stad van Koningin Maxima en Plaza de Mayo, tango en een mechanische bloem.

Het cruiseschip aan de kade in Buenos Aires

De eerste indruk doe ik op door het raam van de cabine. Grote gebouwen in de buurt van de haven doemen op als het schip voorzichtig naar de kade geloodst wordt. Jan ligt nog op een oor, vindt het te vroeg. Maar ik kleed me aan en ga kijken en maak de eerste foto's. Rust en ruimte op het dek, maar bedrijvigheid in de haven. Het schip lijkt veel te groot om hier aan te kunnen leggen. Indrukwekkend zo'n eerste keer aanleggen met zo'n schuit in de haven. Onwerkelijk ook dat we in Zuid Amerika zijn.

Na ons ontbijt gaan we op pad. Het is even wennen. Je komt in een ander land, maar heb je paspoort niet nodig. Alleen het boordpasje is voldoende om het schip op en af te kunnen. De paspoorten van alle passagiers liggen in de kluis van het cruiseschip en worden afgestempeld door de douane. Al eerder hebben we een nummertje gekregen. Op afroep mag je van boord. Eerst verzamelen in het theater. Dan blijkt dat wij niet hoeven te wachten, maar wordt er voor ons begeleiding opgeroepen. We gaan via een personeelsroute naar de uitgang. Pasjes in de hand om te registreren dat we van boord gaan, maar dan krijgen we onze eerste grote verassing van de dag te verwerken. Ook al legt het schip aan de kade aan, betekent dit niet dat je altijd naar buiten kunt rijden. Helaas. De kade in Buenos Aires ligt tussen dek 1 en 2. Dek 1 ligt onder het niveau van de wal. Dek 2 ligt erg hoog. Te hoog voor de loopplank. Dus hebben ze een trap. Oei. Jan zit in zijn elektrische rolstoel. Veel te zwaar om te tillen met hem erin. Wat nu? Even opzij stappen, even kijken, even nadenken. De oplossing is simpel. Jan gaat in zijn duwrolstoel en laat zich zo van boord tillen. Ze tillen zijn elektrische rolstoel naar buiten om vervolgens te helpen met Jan in zijn elektrische rolstoel te zetten. De duwrolstoel gaat dan weer naar binnen. Omstandig maar Jan heeft er zijn bewegingsvrijheid mee terug. Gelukkig voor mij, want dan hoef ik niet de duwen.

Lage vloer bus in Buenos Aires

Buenos Aires is zowel een goederen- als een cruisehaven. Hierdoor mag je niet op eigen houtje het haventerrein af. Dit gaat met bussen. De eerste bus komt en we vragen ons af hoe we hier in moeten komen. Maar ze maken ons duidelijk dat we even moeten wachten op de volgende bus. En dan verrassing. De tweede bus is een lage vloer bus. Wonderen bestaan dus. Heerlijk. Met een beetje hulp rijdt Jan naar binnen en komen we bij de uitgang van de haven.
Hier zou een taxi op ons staan te wachten. Helaas. Nergens een rolstoeltaxi te vinden. Ook niet verwonderlijk, want de aankomsttijd van het schip is 5 uur eerder dan in onze reispapieren stond aangegeven. Dus bellen we het taxibedrijf, maar krijgen geen gehoor. We besluiten uiteindelijk te gaan lopen en zien hoever we komen. Met een plattegrond en reisgids op zak gaan we op pad.

Hier nog even een foto aan het begin van onze wandeling door Buenos Aires.

Wordt vervolgd.