September 2010
Hua Hin, Thailand
Meestal voordat ik op vakantie ga is een bezoekje aan de kapper een van de voorbereidingen. In Nederland gaat de kapper dan met een tondeuze over mijn hoofd en klaar is kees.
Mijn bezoek bij de herenkapper verliep in Hua Hin toch een beetje anders. Na het nemen van een steile oprit kon ik in mijn rolstoel zo de barber room binnenrijden. De kapper weet niet hoe hij het heeft, want ik kan natuurlijk niet in zo'n mooie originele kapperstoel plaatsnemen. Maar als snel hebben we door dat ik met mijn rolstoel tussen de stoelen in pas. Vervolgens krijg ik een kapmantel over en met handen en voeten kan mijn vrouw duidelijk maken dat een tweede kapmantel over de achterkant voorkomt dat daar alle afgeschoren haren vallen. Dan nemen ze een tondeuze en laten me verschillende opzetstukjes zien met de vraag: "One". Die door mij beantwoord wordt met: " No". Hiermee is duidelijk dat ik het heel kort wil.
Vervolgens wordt mijn nek voorzien van talkpoeder. En begint de kapper te scheren. Minitieus, met gevoel voor elke oneffenheid op mijn hoofd en zeer secuur. Als de kapper klaar is met de tondeuze, wordt mijn hoofd afgeborsteld en het werk gecontroleerd. Daarna komt het scheermes. Mijn nek, mijn oren, mijn neus, overal waar een donker haartje staat wordt het afgeschoren.
Nu ik dit overleefd heb durf ik ook wel te vragen of ze me willen scheren. Ze maken duidelijk dat dit toch wel gevaarlijk is en dat ze kunnen uitschieten. Grapje! Dus nemen ze een ouderwetse kwast met scheerzeep en soppen mijn baard in. Vervolgens doen ze er een beetje scheerschuim uit een spuitbus bij en beginnen te scheren. Af en toe blijft de kapper haken op mijn zware, stugge baard en ben ik bang om gesneden te worden. Maar dan zet hij het scheermes een beetje anders op mijn huid en gaat vrolijk verder. Tot ik helemaal glad ben.
Dit was mijn eerste ervaring. Hierna heb ik elke twee weken een bezoek gebracht aan deze kapper. Voor het geld hoef ik het niet te laten, want knippen en scheren met een vriendelijke glimlach op een gezicht kost hier 100 Baht. En deze kapper ligt op 100 meter van mijn aangepaste appartement. Zalig toch, zo dichtbij. Kan ik gewoon lopend. Sorry, rollend.
Dit weblog geeft informatie aan gehandicapten die op vakantie willen in aangepaste vakantiewoningen. Voor mindervaliden die gebruik maken van een elektrische rolstoel is aangepast vervoer tijdens gehandicaptenreizen een noodzaak. Accommodaties zoals vakantiehuisjes, hotels en bungalows zijn vaak niet geschikt voor een invalide. Dit blog heeft tot doel het geven van juiste informatie uit eigen ervaring. Tevens nodigen we gehandicapten uit om hun verhaal / commentaar te schrijven .
20 oktober 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten